Valladolid

Het is dus godgeklaagd, maar zonder USB-kabeltje ben ik hier wel gesjeesd...
Ik probeer dan maar op een andere manier wat kleur aan de berichten te geven. Maar ook dat blijkt op Middenamerikaanse bodem niet altijd even simpel...

Soit, dan maar het verhaal...


Vanuit Cancun een paar uur poepverlaten autostrade (wegens tolgeld) naar Valladolid (Bajadoliet.../nu wel juist) en dan opzij naar Ek Balam.
Daar scoort reisorganisatrice Niekol een dikke 10, want de Genesis Eco Oasis is een super-locatie om te verblijven. Rust en kalmte, ligt in een Maya-dorpke, waar de tijd is blijven stilstaan. Oke, nu is er electriciteit en een telefoonlijn, en de mensen hebben ondertussen kleren aan, maar verder gaat het leven er zijn gangetje, zoals ... jaar geleden.


Vlak in de buurt hebben we de ruines van de tempel van Ek Balam bezocht, en gisteren de schitterende site van Chichen Itza ...
Vandaag is er stadsbezoek in Valladolid.

Tussendoor genieten we in de oase van rust en natuur en de mensen die we er leren kennen. Een mengelmoes... uitbater/kok is een Duitser die in Tulum/Mexico woonde, vrijwilliger-assistent is een Hollandse Amerikaan, dan waren er bij aankomst nog een Grieks koppel, een Amerikaan, een Sloveense familie, een Mexicaans koppeltje om te helpen .... en dat is alles.


Zeer intieme, aangename sfeer. Super-keuken, recht uit den hof, ter plaatse klaargemaakt...door een kok die bijna kan toveren.
Kan niet anders of wat dit voorgaande betreft zullen we in de komende weken moeten inleveren. Maar wat we gehad hebben, kunnen ze ons niet meer afpakken.

Hier komen dan de berichten...
1. Gelukkige verjaardag aan Eli.
2. Muchas gracias Santo Aloysio. Sportinformatie is goed aangekomen.
Ik wist nog van niets...
3. Bram, er zijn hier plenty mogelijkheden om van het leven te genieten...
4. Hebben voor een losse reisformule gekozen, en die bevalt ons wel.
5. Tot hiertoe vriendelijke Mexicanen...
6. Niekol overwint haar schrik voor honden. Moet wel, want die lijken er minstens
evenveel te zijn als mensen.

Wij gaan nog wat wandelen, en verhuizen morgen naar Merida

Hasta luego...

niekol en marrek