Merida II
Sta mij toe, beste vrienden, dat ik mij bij deze in de aansprekingen iets persoonlijker richt tot Zijne Doorluchtige Helder- & Vooruitziende Pauselijkheid Aloysius I.
En daar heb ik zo mijn redenen voor...
Best Aloysius,
sinds het vorige verslag zijn er weer enkele dingen gebeurd.
Ik wil je eerst en vooral eens hartelijk danken voor je voortdurende positieve en spitse reakties. Hoe kan het ook anders???
Gisteren hadden we nog een afspraak met Dennis (zijn laatste dag in Merida), en zijn we samen naar Celestun gereden. Een gezellig dorpje aan de boord van de Golf van Mexico.
Een heerlijk dood gat, waar buiten een boottocht naar een vogelreservaat (12 aalscholvers, 11 pelikanen en 19 grote en 59 kleine flamingos) niets dan rust heerst.
Het was toch genieten... kijk zelf maar.
Vanmorgen gingen wij dan aan onze laatste dag in & rond Merida beginnen: een bezoek aan de site van Uxmal. Volgens de locals even mooi als Chichen Itza, maar veel rustiger. Wij zijn goed op tijd vertrokken, weinig verkeer ... toch gemakkelijk zo'n huurauto.
We kunnen straks op de terugweg nog een hacienda bezoekeee...!!!!
Freinnn!! Knots ??? Boem!!!! Prrrrrrrffffff!!!!
Signaal van "topes" gemist ( topes = keiharde, scherpe verkeersdrempel!)...
Auto aan de kant, niks papieren bij, zelfs geen tel-nummer van hotel... Internet brengt weeral raad: klein dorp op de terugweg naar Merida (Uman)...nummer via google, dan bus terug naar hotel, verhuuragentschap in Cancun gebeld... ze brengen straks een vervangauto .... Straks? Mañana??...
Gelukkig mankeren wij zelf niks (behalve de door u allen welbekende graad van ontoerekenbaarheid van ondergetekende) en zal het incident zich beperken tot een financieel scheurtje, waarvan we, rekeninghoudend met wat we hier om ons heen zien, niet echt wakker van kunnen liggen.
In afwachting van de andere auto, laat ik iedereen meegenieten van het aan helderziendheid grenzende commentaar van Aloysius I:
"het moet zalig zijn om dan vast te stellen , dat er toch nog altijd onvoorziene omstandigheden een rol kunnen spelen, die ervoor zorgen dat het reizen toch nog een avontuur blijft."
En zo zien we dan maar: net een telefoontje gehad dat ze de auto om 5.30 pm brengen.
En dan gaan we morgen naar Uxmal.
Ik houd jullie op de hoogte..
niekol & marrek
posted by Marrek O'Polo @ 7:11 p.m.
2 comments
2 Comments:
Hehe... een beetje avontuur is altijd goed. Daar houden jullie toch van.
Hier wordt het eindelijk zomer. Mooi en warm weer.
De kampeerweek was super. Ik heb er met de leerlingen echt een leuke week van gemaakt. Ook al begon het maandag met een hels onweer waarna we 6 tenten moesten verplaatsen die ondergelopen waren.
Nu nog een laatste week op school met wat vergaderingen om uit te bollen. Maar dat valt ook wel mee want ik trek zo naar het strand.
Ik wens jullie nog heel veel plezier en een veilige reis!
Love,
Bram
Hola Nicola è Marco,
Zo zie je maar weer: de alwetendheid van de alwijze wordt niet in vraag gesteld, en zo hoort het ook.
Ondertussen komen er meer en meer commentaren die het lezen waard zijn, waardoor de zin van en het genoegen aan jullie blog bevestigd wordt.
Hier in de Holleweg was het vandaag weer een drukke, aangename dag. Door de afwezigheid van de échte boss, en natuurlijk ook door dat afschuwelijke regenweer van de vorige week, hadden zich in de moestuin, meer bepaald tussen de patatten, onnoemelijke onkruidtoestanden kunnen vestigen, dus,in de brandendhete zon (= 28°C in de schaduw!), werden die met de grote middelen aangepakt. Uwe pauselijke Hoogheid heeft zich het pleuris gezweet.
Vanavond heeft hij zich toch nog enigszins kunnen vermaken met zijn eegade, want samen hebben zij een fietstochtje ondernomen, dat hen dwars door de Kalmthoutse Heide voerde; de ietwat frisse Noordenwind kon hen niet of nauwelijks deren.
De rest van de avond zal Zijne Hoogwaardige, al dan niet in het gezelschap van zijn geliefde voor de buis doorbrengen, bij het (weer) bekijken van de hem zo geliefde Inspector Morse. Het voordeel bij het (her)bekijken is, dat Aloysio toch niet meer weet wie het gedaan heeft, en zelfs al mocht hij het direct weer weten, dan nog vindt hij Morse zo goed, dat hij tot het einde geboeid, neen gekluisterd, blijft volgen.
Maria è Aloysio wensen jullie een fijn verblijf in Uxmal, en zij vertrouwen erop één van de komende dagen het adembenemende relaas van de afgelopen uren op de beproefde wijze te mogen vernemen.
Hasta la vista
Maria è Aloysio Primo
Een reactie posten
<< Home