Calakmul

Beste vrienden en vriendinnen, tantes en nonkels, jongens en meisjes,
goed dat jullie er zijn om mij eraan te herinneren dat ik morgen/vandaag jarig ben.
En dat ik deze keer inderdaad 7 uur langer kan genieten van mijn jeugd.
Zonder jullie massale en gezamelijke inspanning was ik het welhaast vergeten.Er is hier zoveel te doen en te beleven, dat verjaren er bijkanst overschiet.

Alle gekheid op het door u allen zo geliefde stokje: ik pik de draad van het verhaal even op...


Dit is een waarheidsgetrouw beeld van onze "Jungalow". Heerlijk fris slapen, alles uiterst netjes. Zou de Londens-Canadese uitbating er voor iets tussen zitten?
Voorzeker wel, en er is meer... Kort na onze aankomst maakte een gevoel van dwaze herkenning zich van mij meester. Vooral het optreden van het uitbaterskoppel en de algehele sfeer deed een belletje rinkelen (thanks chocolat-man), en ook het feit dat er niet zoveel gasten zijn... Ze hebben natuurlijk niet de ideale ligging om toeristen vast te houden. * We hebben ze er hier al zien doorvliegen & -jagen: die in enkele dagen zoveel mogelijk tempels en ruïnes willen of moeten zien. Geen tijd om even bij te praten of uit te blazen. Voorwaar niks verkeerd aan uitblazen, zolang het je laatste adem niet is, aldus een jarige die het deze keer weer eens aan de andere kant van de aardkloot mag beleven: het verjaren.
Terug naar *: ik kan mij niet van het gevoelen ontdoen dat ik midden in "Fawlty Towers" ben terechtgekomen. Heel veel goeie bedoelingen, en alles voor de klant, maar ik heb zo m'n binnenpretjes...
Het zijn wel heel vriendelijke mensen: Rick & Diana. En ze zijn ook heel bezorgd om ons...
Hier komt een nieuw onderdeel van ons avontuur: sinds begin deze week is zich in de Caraïbische Zee een nieuwe orkaan aan 't opladen. Emily wist het eerst niet zo goed, maar ondertussen is de baby van een 3, uitgegroeid naar een 4 en zijn de verwachtingen dat wanneer ze de kust van Yucatan ramt zij een voldragen 5 zal zijn. Zo gaat hier de meteo-terminologie. Dat is voor de kust, en wij zitten zo'n 150 km landinwaarts, waar het zich waarschijnlijk gaat beperken tot wat forse windrukken en zeikende regen. Klinkt vertrouwd!! Normaal zouden wij maandag, jaja.. na het verjaardagsbacchanaal..., doorrijden naar de kust. Laat dat nou net de plaats zijn waar 3 van de 5 computermodellen de intocht van Emily verwachten. Een geluk voor ons: normaal arriveert ze rond 2.00 am, en zouden wij pas rond de middag rijden. Dan kunnen we al eens bellen of mailen, om te horen of ons hutje op het strand (want dat is inderdaad de idylische bedoeling) er nog staat, of dat we ons ineens in een of ander "rebuild program" kunnen inschrijven. Rick zit bijna kont-stand aan zijn pc, en meld ons de laatste evoluties . Voorlopig is het hier allemaal nog in orde. Ik houd jullie op de hoogte, want geloof het of niet, ik zit hier in een vrij goed uitgerust internet-cafe in Xpujil, m.a.w. "teuttereweuttere"...
Een paar dingen zijn anders dan in sommige vorige cybercafes, maar buiten het feit dat dit mijn derde tekst is (twee vorige ineens weg .... een keer na vijf regels, tweede keer bij "teuttereweuttere"... OOOPPSS!!!!)loopt alles redelijk. Zelfs de web-foto's doen het:


Dit is de grote tempel van Calakmul, een van de grootste Maya-sites op Yucatan.
Met enkele prima tips van Rick & Diana werd het een schitterende dag. Een site die volledig in de jungle ligt, en waar nu alleen de hoogstnodige paden zijn vrijgemaakt. Als je wat deftige foto's wil maken, dan wordt het wat Indiana Jones-gedoe. Klimmen op andere gebouwen en tempels om goede beelden te kunnen maken van de overkant. Op aanraden van Basil, sorry Rick, hebben we een lunchpakket meegenomen en dat in alle rust tot ons genomen boven op de top van Edificia XIII, met zicht op tempels I en II. Adembenemend mooi... rust, paar slingerapen die passeren op ooghoogte, kolibri-vogeltjes die eens langskomen, en een ijskoud drankje. Dan ineens gebrul van ...? We zitten uiteindelijk in de jungle, temidden een natuurpark. En op de bordjes stond dat er 5 van de 6 wilde katachtigen van Yucatan in deze zone voorkomen, waaronder de jaguar...

Bleken wat bronstige apen te zijn die absoluut geen concurrentie in hun territorium dulden !??
Het was een fantastische, maar zeer vermoeiende dag: dik 4 uur wandelen en klimmen, en 200 km auto. Vanuit de Rio Bec Dreams 40 km op de lokale weg, normaal.. met topes, en dan den bareel door, en 60 km privé-baan voor het ecologisch en historisch park. Eerste 20 km rechtdoor, geen kat te zien, alleen wat zotte kalkoenen..-. racen !!! Daarna 40 km krinkelende-winkelende slingerbaan door de jungle: goed berijdbaar, maar smal en op en af...enfin: rally !!! Toch wel plezant gereden, vooral ook omdat er niet een tope te bespeuren was!!!

Morgen gaan we waarschijnlijk nog even in Xpujil kijken: blijkt ook een heel mooie site te zijn, wel veel kleiner, dus rustiger, en we kunnen er naartoe wandelen.

Tussendoor check ik nu af en toe hoe mijn tekst erdoor komt, en blijkt dat ik hier geen foto's te zien krijg: @ Aloysius, dat hebben we al eens meegemaakt, dus hier schrik ik niet van), wel dat mijn pc blijkbaar warm loopt, en ik geen foto's meer kan uploaden. Probeer seffens nog eens...

@Aloysius: voor jou, mijn allerbeste vriend, en voor Maria, je teergeliefde, onze opperste gelukwensen bij de geboorte van je tweede kleinkind. Ja, wij weten inderdaad min of meer hoe zoiets een mens kan raken en van de kook alsook van de wijs en de kaart kan brengen, zelfs het noorden is niet helemaal meer veilig: kwijt voor je het weet, kortom: PROFICIAT aan vader, moeder, kindjes en ook jullie oudjes wil ik niet vergeten!!
@Anke: op tijd rusten!!! Dank voor de XXX! Ook groetjes van de mama, en inderdaad 't gaat....weeral beter.
@Ines: blij verrast met de wensen!!! Dat je zowel het Pito-magazine als deze weblog volgt, beiden kombineert en tot een aangename konklusie komt, kan de pret alleen maar vergroten. Geniet van je vakantie, en schol...
@Tante Mieke: dank voor het snelle nieuws van het thuisfront. En ja...met 't buikske gaat het beter. Ook bedankt voor de verjaardags-XXX...smaakt heerlijk met Negra Modelo!!! (donker pintje)
@chocolat-jacques-man: 54 mijn vriend, dat word ik hier morgen, maar ben ik ginder nu al. Op mijn leeftijd voorwaar een reden om licht verward aan een nieuw levensjaar te beginnen.

Zo, met het risico dat alles nog eens verdwijnt, doe ik een laatste poging om er nog een paar fotokes bij te plaatsen.
Hou u allen goed, nog eens dik bedankt voor al de wensen en XXX, en laat nu Emily maar komen...

niekol & marrek