Tulum III

Ere wie ere toekomt, en geef de keizer wat de keizer toekomt: al onze dank gaat naar b-boy, die eraan gedacht heeft om zonneliedjes te offeren... en het werkt!!! Het zweet loopt alweer van m'n ellebogen na vijf minuten internetten: het klavier staat iets hoger, ellebogen hangen in puntzakken , en daarlangs loopt m'n okselzweet in twee (voorlopig nog dunne) straaltjes naar beneden... links en rechts van de stoel vormen zich stilaan groter wordende donkere vlekken op de lichthouten vloer...en mens zou er lyrisch bij worden.

Het verhaal:laatste bericht was vanop deze zelfde stoel in een geweldige stortbui over Tulum. Alles nat, grijs, mistroostig. De terugrit lukte nog wel: heel voorzichtig door de plassen, en hopelijk tussen de diepste putten door, want dat was met al dat water niet meer te zien...
Op zich allemaal nog niet zo erg, want via hotmail heb ik hier van een vriend in Genesis Eco - Ek Balam, vernomen, en op foto's gezien, dat daar bijna alles platligt: Emily...

Aangekomen in Los Arrecifes, en daar was het al even triestig gesteld: uitbater(???) had het op een zuipen gezet met een Oostblokker, die dacht dat hij tegen tequilla kon, edoch... Toch maar een schoteltje besteld, en nog niet dikwijls zo armtierig gegeten... En het bleef maar regenen: cabaña opgezocht, nog even gelezen, slapen met hemelse stopkes in de oren...Niekol even wakker van druppels op de neus, gene paniek: bed wisselen....
's Morgens geen geluid meer...oops: stopkes uit de oren halen!! Hé da's vreemd, geen ruisende regen meer op het dak...zelfs iets lichter weer, en bij één of andere Maya-god zelfs even een schijn van zonneschijn op het strand. Onze ervaringen van de vorige dag indachtig, 24 uren regen ...da's gene kak, das puur gezeik!!...hebben we direkt ingepakt, snel goeiedag gezegd aan een Gents koppel, en op weg naar de ruïnes van Tulum. Daar was het een afknapper: 't zijn al niet de meest indrukwekkende, en als gevolg van Emily waren er hele stukken niet bereikbaar, of gewoon verboden gebied. Zelfs het uitzicht op de tempel met de zee op de achtergrond was niet echt de moeite: veel grijze lucht, weinig zon, slecht licht...en als klap op de vuur(???)pijl een stortbui bij het verlaten van de site. Eindelijk eens rustig "onder moeders parapluuke" gedaan, en van de nood een ondeugd gemaakt...souvenirshop...b-boy en rudi-the chocolat jacques-man zullen het geweten hebben: 't kadooke komt uit Tulum.

Nat den auto in, even mail- en comments-checken in Tulum en dan op weg naar Coba.
Volgens de boeken wordt dat, als ze geld en tijd en energie hebben om het helemaal te ontginnen, de knapste, mooiste, grootste en belangrijkste Maya-site van Yucatan, als het niet van heel Mexico is...


Inderdaad mooi uitzicht daarboven, maar als je er al 38 gezien hebt...
Wel was ondertussen de zon terug daar: kan ongeveer kloppen met b-boys offerande... tijdsverschil meegerekend, Mexicaans ritme aangenomen, siësta niet vergeten,...
Om onszelf dan maar even te verwennen hebben we het even over een andere boeg gegooid, en zijn we na ons bezoek aan de Coba-site maar blijven hangen in de Coba Club Med: echt waar, op 't eind van de wereld aan een mooi meer met grote krokodillen, een luxe westers hotel van de bekende Franse keten. Genoten van de luxe: kamers, service, zwembad...


Toch niet kunnen weerstaan aan het Joker-virus, en voor 't avondeten in 't dorpke gegaan. Lekker en no-nonsens...
Vanmorgen zwemmen, ontbijten, inpakken en terug op weg...

Oh ja, hier was echt géén internet: niet in het hotel en niet in het dorp..
Nu was ik gisteren toch even gaan shoppen in Coba: zeker 4 winkeltjes, waarvan 2 met maskers,tafelkleden, hangmatten, .... En jawel, om het met Mart Smeetse woorden te zeggen: twee leuke en heel kleurrijke tafelkleden "gescoord" !!
Dat had vanmorgen dan zo zijn voordelen: onderweg een derde, geassorteerd en groter tafelkleed gekocht na professionele onderhandelingen (heb mijn vorige buit bovengehaald en daarmee geargumenteerd..): helft van de prijs, + $10, om haar de eer te laten...
Instappen, uitstappen... want Gentenaars passeren!!!
Iets verder nog geshopt: je zal ze thuis kunnen komen bewonderen, maar belangrijker ... heel fijn kontakt met deze Mexicaanse familie.


Foto's, shirts achterlaten, en nu hebben we hun post-restante adres opgezocht in Tulum, en gaan hen de foto's opsturen, want geen e-mail.

Zo dit was het weer.
En wat het weer betreft:zomers warm, en helderblauwe lucht.
Bedankt b-boy!!!
Niekol zit hiernaast op een terraske. Ik ga ook nog even een Coronake slurpen, en dan naar Playa del Carmen...

Tot morgen...

Marco Polo